Info Panel
Je bent hier:   Home  /  De Canon van Lunetten  /  De eerste leraar aan het woord

De eerste leraar aan het woord

Interview met Mineke Goeman, 
voormalig leerkracht van basisschool De Spits,
door Ninet Zeven op 17 januari 2013.

Mineke Goeman is één van de eerste leerkrachten van de rooms-katholieke basisschool De Spits die, net als de Baanbreker en De Klim in het scholencomplex, in augustus 1978 van start ging. Zij gaf hiervoor les op de Gertrudisschool, waar haar man Ton Goeman directeur was.
Ton werd directeur van De Spits en samen vervolgden Ton en Mineke hun loopbaan op dit nieuwe, toen nog o zo kleine schooltje in Lunetten. Een schooltje dat nog helemaal een eigen gezicht moest gaan krijgen in een wijk die zich in een snel tempo zou gaan uitbreiden. En onderdeel was van één van de eerste scholencomplexen van Nederland.
De-Spits
Mineke en Ton woonden toen nog in het gehucht Gellicum. Elke dag reden ze met hun zoon Martijn naar De Spits, die daar vanaf de eerste dag naar school ging.

“Eigenlijk was Lunetten in het begin ook nog maar zo klein. Alleen was er de Simplonbaan en de straten erachter. Het gezondheidscentrum bevond zich toen in twee woningen  op de Vogezen”, herinnert Mineke zich nog.

Mineke was eerst handenarbeidjuf en invalkracht. Later is zij vaste leerkracht geworden. In het prille begin bestond De Spits uit 3 klassen: de kleuterklas, een combinatie klas 1/2 en 3, en een combinatie klas 4/5 en 6. (Dit was nog voor de fusie van de kleuterschool en lagere school tot basisschool in 1985). Marian van Bennekom was directeur van de kleuterschool. En samen waren zij en Ton Goeman het directieduo van De Spits.

“Het vergde wel een speciale manier van werken, zo veel verschillende leeftijden in één klas.”, zo weet Mineke nog goed .
“Je probeerde de stof zo begrijpelijk mogelijk klassikaal aan alle kinderen te brengen. Daarna werd de stof op verschillende niveaus verwerkt en werkten de kinderen zelfstandig aan hun taak.”

Het contact met de andere scholen verliep prima. In goed overleg werd het aantal buitenlandse kinderen  verdeeld over de scholen. Ook werden kinderen die te veel problemen op een school hadden gekregen na een bespreking overgenomen door één van de andere scholen, en hadden de directeuren wel eens vergaderingen met elkaar. Tevens werd er in goed overleg gebruik gemaakt van de MixMax, de gemeenschappelijke ruimte van de drie scholen. Hier werd door De Spits onder andere elke twee weken met de hele school een weekafsluiting gehouden, en lieten de kinderen leuke presentaties aan elkaar zien.
Ook vierden we er het Sinterklaasfeest met een musical met de hele school: “Afred Jodocus Kwak”

Alfred Jodocus Kwak

“Er heerste geen strijd tussen de scholen naar mijn weten”, zegt Mineke
“Maar verder zijn we toch altijd elk een zelfstandige school geweest, elk met een eigen beleid.”

Mineke ervoer de beginperiode als een hele knusse tijd. Iedereen, zowel kinderen als leerkrachten als ook ouders kenden elkaar. Alle activiteiten waren toen nog met de hele school en niet per onder-, midden- en bovenbouw. Er was een hechte band tussen de leden van het schoolteam, en er werd veel gelachen. Zo kan zij zich de andere teamleden van het eerste uur  nog goed herinneren, zoals bijvoorbeeld: Lex de Goeij, Arie Gresnigt, Marion Sendatzki, Marjon van Peer, Francis Huiskamp, Jeanne Appelman en Sari de Bruin.

“Wanneer er een leerkracht jarig was ging het hele team na school een lied maken voor de jarige op een  populair muziekje uit die tijd. In elke klas oefenden we dan met de leerlingen het lied. Op de verjaardag zelf werd dan de muziektoren van stal gehaald, en zongen we met de hele school in de hal de jarige toe. Dit hebben we net zo lang gedaan totdat we met de hele school niet meer in de hal pasten”, zegt Mineke lachend..

“Een leuke herinnering was ook dat we als school werden benaderd om met muurverf heipalen te beschilderen. Er moet nog ergens een foto  zijn waarop Ton met een geel regenpak en zuidwester staat. Maar waar die heipalen voor bedoeld waren kan ik me eigenlijk niet goed meer herinneren”, zegt Mineke. “ Het zou best eens voor de Musketon kunnen zijn geweest die later gebouwd werd.”
Dat de school echt nog klein was kun je goed zien op de foto van de eerste schoolverlaters van klas 6: maar 8 kinderen.

Mineke heeft De Spits in de 33 jaar dat zij er leerkracht was van een heel klein knus schooltje met 3 klassen zien veranderen in een omvangrijke basisschool met 550 leerlingen en ongeveer 45  leerkrachten. Een school die bestaat uit  21 groepen en 2 Leonardo groepen voor kinderen die hoogbegaafd zijn.
Er zijn 2 momenten geweest waarop zij duidelijk voelde dat het kleine knusse en intieme veranderde. Het 1e moment was dat  Marjan van Bennekom de school verliet. Zij was er vanaf het prille begin geweest. En het 2e moment was dat de school niet meer in het gebouw paste en op verschillende locaties moest gaan werken, zoals in noodgebouwen. De school is door alle uitbreidingen van de wijk Lunetten totaal uit zijn voegen gebarsten. En in 2007heeft er op De Spits en op de andere twee basisscholen een ingrijpende verbouwing plaats gevonden. Op De Spits is toen een tweede laag gebouwd.

“Gelukkig zitten alle groepen , en het hele team alweer jaren gezellig bij elkaar in één gebouw”, zegt Mineke blij.

Mineke geniet alweer een half jaar van haar welverdiende  vroegpensioen. Soms is ze nog wel eens voor een leuk klusje op De Spits te vinden. Dan lijkt het alsof ze er nooit is weggeweest. Maar ze geniet nu van een hoop andere dingen, zoals onder andere haar kleinkind!

 

Lees hier een interview met een leerling.